A forza da Sonia

  Hai uns días, Senda Nova fixo unha ruta chamada A forza do Chonia, no concello de Trazo, ao longo do río Chonia, afluente do Tambre. Parece ser que o concello de Trazo non quixo cooperar con Senda Nova, e incluso se aproveitou do traxecto: das pontes, dos sendeiros, dos camiños..., presentados pola asociación. Hai que ter cara!!

  Gumersindo da Rachola non foi a esta ruta, pero oíu comentarios e viu fotos dela. Unha noite destas soñou coa ruta. De cando foron ao pazo de Vilacoba, de cando visitaron unha tumba do século XV, na igrexa de San Martiño de Monzo. A tumba ten un escudo de armas dos Bermúdez de Castro. Viron o estilo de hórreos da zona. Comeron na carballeira da capela do Carme da Hermida.

  Os tramos da ruta máis difíciles foron os que transcorren pola beira do Chonia, con moitos rápidos, de feito é moi rápido!  Río de moitos muíños, río de moitos remuíños, en definitiva, río de moita forza: A forza do Chonia!!

  Mentres durou o soño, houbo unha espertada. Ás catro da mañá, o camión da recollida do lixo púxose a baleirar os colectores, que están ao carón da casa de Gumersindo. Éche unha das vantaxes que ten o ter os colectores preto, pois así dormes dúas veces. Outra das vantaxes é o especial aroma estival, aínda que estes días de invernía, pois estamos no inverno de San Martiño en pleno mes de maio, non o temos.

Voltou a durmir..., seguiu a soñar. Tiña que cruzar o río. Había que pegar un gran chimpo e esvarou... Entrementres, na realidade, Gúmer sentiu o espertador, levantouse de repente e deulle unha lipotimia. Cando espertou, estaba tirado no chan, abriu os ollos: a súa Sonia estaba alí, a súa Sonia sempre está alí! Sonia estábao  reanimando, puxéralle as pernas enriba dunha banqueta e estáballe a soprar na faciana. A súa Sonia, coa súa enteireza, sangue frío, coa súa forza! Decatádesvos do título desta historia? A forza da Sonia!