Fai un tempo que temos un grupo para facer rutas: Xosé Antonio Viña, Chucho da Jauvea, meu cuñado Miguel e mais eu. Xa fixemos o camiño de Santiago dende Sofán en dúas etapas. Este día foi a quenda de subir ao Pindo. O día non se prestaba moito, facía moito vento, ameazaba choiva e néboa. Xa sabedes que hai varios roteiros para subir a Pena Móa, que está a 627 metros sobre o nivel do mar. Preguntámosnos por cal ir. Eu dixen:
-Polo máis doado.
Viña repuxo:
-É que eu tiven unha bronquite...
-Coa muller? Bromeei eu.
Total que nos rimos e dado que Viña estaba baixo forma, pola bronquite, decidimos sair de Fieiro, a ruta máis doada. Eran 3.700 metros ata o cumio, a Pena Móa, chea de pías, cheas de auga. Ao primeiro, a subida era doada, pero foise facendo cada vez máis empinada. Mirei para atrás, e vin un can, un can palleirán, que nos seguía. Viu que nos perdíamos e adiantounos e ensinounos o verdadeiro camiño. Aló arriba, na Pena Móa, facía moito vento e Chucho da Jauvea tivo que coller ao can no brazo, pois o aire levábao. Tomamos un refrixerio, e eu, cunha lupa busquei vestixios do tesouro da raiña Lupa, nin sequera vin ao xigante vixiante, pero o que si vin foron unhas vistas impresionantes (cabo Fisterra, a praia de Carnota,as illas Lobeira, o inmenso océano...). Baixamos apreciando os Penedos. Chegamos ao coche e Viña díxolle ao can:
-Moitas grazas por facernos de guía. Agora tes que ir para túa casa.
O can dou a volta e marchou.
Estivemos deliberando a onde ir a comer. Tiñamos dúas opcións: a primeira e máis a segunda. A primeira era ir a casa da Crega, en Caldebarcos. A segunda era ir a Olveiroa, a casa das Pías. Non nos dabamos decidido, e dixo meu cuñado Miguel:
-Se o can vai para a esquerda, imos a da Crega. Se vai para a dereita vamos a Olveiroa.
O can colliu a dereita. Perdémolo de vista, pois foi por atallos. Cando chegamos a Olveiroa, o can estaba alí, Viña díxolle:
-Non tiñas que ir para a túa casa?
Niso que saíu o dono do restaurante:
-Esta é a súa casa. Vos vides do Pindo. Non sei como se arranxa?pero sempre me trae algún cliente.
No hay comentarios:
Publicar un comentario