O guía do Pindo

Fai un tempo que temos un grupo para facer rutas: Xosé Antonio Viña, Chucho da Jauvea, meu cuñado Miguel e mais eu. Xa fixemos o camiño de Santiago dende Sofán en dúas etapas. Este día foi a quenda de subir ao Pindo. O día non se prestaba moito, facía moito vento, ameazaba choiva e neboa. Xa sabedes que hai varios roteiros para subir a Pena Moa, que está a 627 metros sobre o nivel do mar. Preguntamosnos por cal ir. Eu dixen:
-Polo mais doado. 
 Viña repuxo:
-E que eu tiven unha bronquite...
-Coa muller? Bromeei eu.
 Total que nos rimos e dado que Viña estaba baixo forma, pola bronquite, decidimos sair de Fieiro, a ruta mais fácil. Eran 3.700 metros ata o cumio, a Pena Moa, chea de pías, cheas de auga. Ao primeiro, a subida era doada, pero foise facendo cada vez mais empinada. Mirei para atrás, e vin un can, un can palleirán, que nos seguía. Viu que nos perdíamos e adiantounos e ensinounos o verdadeiro camiño. Aló arriba, na Pena Moa, facía moito vento e Chucho da Jauvea tivo que coller o can no brazo, pois o aire levábao. Tomamos un refrixerio, e eu, cunha lupa busquei vestixios do tesouro da raiña Lupa, nin sequera vin ao xigante vixiante, pero o que si vin foron unhas vistas impresionantes (cabo Fisterra, a praia de Carnota,as illas Lobeira, o inmenso océano...). Baixamos apreciando os Penedos. Chegamos ao coche e Viña díxolle ao can:
-Moitas grazas por facernos de guía. Agora tes que ir para a túa casa.
O can dou a volta e marchou. 
Estivemos deliberando a onde ir a comer. Tiñamos dúas opcións: a primeira e mais a segunda. A primeira era ir a casa da Crega, en Caldebarcos. A segunda era ir a Olveiroa, a casa das Pías. Non nos dabamos decidido, e dixo meu cuñado Miguel:
-Se o can vai para a esquerda, imos a da Crega. Se vai para a dereita vamos a Olveiroa.
O can colliu a dereita. Perdémolo de vista, pois foi por atallos. Cando chegamos a Olveiroa, o can estaba alí, Viña díxolle:
-Non tiñas que ir para a túa casa?
Neso que saiu o dono do restaurante:
-Esta é a súa casa. Vos vides do Pindo. Non sei como se arranxa?pero sempre me trae algún cliente.

No hay comentarios:

Datos personais

Mi foto
A Casilla,Carballo, GALICIA, Spain
A foto do meu perfil é un capricho da natureza, a mín paréceme a cara de Benito Pérez Galdós nos billetes de 1000 ptas. Dame pena que ninguén saiba de esta curiosidade. Está o carón da antiga sala de festas a Revolta en Carballo. Gústame escribir, intento facer rir, meténdome cos políticos, ca vida misma e comigo mismo. Gústame ensalzar a xente anónima, gústame facerlle homenaxes a xente que o merece. Fago relatos por encargo e intento que mos publiquen nos xornais.

Blogues nos que participo