Verán galego

  O meu xefe, aló en Italia, non sei cantas exmulleres tiña. Un día díxolle ao seu mozo de recados: "Pino, lévalle este paquete á miña exmuller". Pino, un exciclista, colleu a súa bicicleta, todo mangado, e así que andou un quilómetro, volveu  onda o xefe e díxolle: "Sr. Finotto, non me dixo  a cal exmuller?", ao que contestou Finotto: "Á segunda á esquerda". Moi simpático o xefe.

  Melania, a nena da casa, que tiña tres anos, tamén o era. Era a miña mestra de italiano, pois estaba moi preparada, e estaba moi leda de ensinarme e eu dáballe moito xabón dicíndolle: "Melania, levas tan só tres anos en Italia e falas moito mellor ca min, que levo cinco anos". Un día, baixaba polas escaleiras toda guapa, pois ía a unha festa, e  díxenlle: "Que elefante estás!" E contestou ela: "Non che dou ensinado, non se di elefante, dise  A-le-gan-te!"

  Tamén era simpático o merlo falador que había na casa, que era un pazo de catro mil metros cadrados. O merlo era como o Rockefeller do José Luis Moreno. Dicía pola mañá, en canto te vía: "Buongiorno, buongiorno, buongiorno...!", co acento rouco coma Rockefeller e ata que lle contestabas "Buongiorno!", non paraba. Mónica, unha compañeira de traballo, detestaba falar con Pepe, así se chamaba o merlo, e Pepe, ao ver que non lle contestaba, berráballe: "Stronza! stronza!" (estúpida), e ela quitaba o zoco, facendo ademán de pegarlle, meneáballe a gaiola e gritáballe: "Aahhh...! e o merlo, co medo, calaba. Un día, de broma, berreille "Stronzo!" a Pepe e contestoume: ¡Aahhh...!
  Estas historias viñéronme á memoria e conteillas a Luiggi, un amigo italiano, que me veu  visitar. Veu con toda a idea de poñerse moreno e de facer mergullo. O de moreno foi case imposible (polo tempo que fixo) e o do mergullo, tamén. Veu sen o neopreno e intentou mergullarse, pero saíu mangado da auga: "No fondo hai bloques de xeo e está a auga conxelada", asegurou
  Cando marchou, díxome: "Non fun moito á praia, non me mergullei, pero pagou a pena a viaxe, pois comín moi ben, durmín mellor e gocei coas bonitas paixases que aquí tedes". E eu contestei: "É o que facemos aquí a cotío, menos cando fai mal tempo, que daquela si que imos á praia  cocernos ao sol,  suar a gota obesa e non pegar ollo de noite!