Díronnos a probar o viño, e daquela meu cuñado o Ferrador quitou o seu anecdotario e abriuno na páxina 75 e dixo:
-No 75 tiña que facer a festa e precisaba unha ola de viño (unha garrafa de 16 litros) e fun a taberna do meu compadre, fun pola rúa e vin pola estradaaa!. Doume a probar dous viños; un de cinco pesos e outro de vinte. Eu elexín o de 5 pesos:
-Éncheme a ola deste viño.
-E que deste viño terei dous cuartillos.
Eu marchei sen o viño.
E eu díxenlle:
-Dende cando ti te chamas vinte pesos?
-Ti non entendeches nada; o viño bo era o de cinco pesos, só que el queríame vender o malo a vinte pesos. Como sempre pensamos que o mais caro é o millor!!
Eu daquela lembreime dunha historia que contaba meu pai, que loxicamente sabía o Ferrador!
Entrou nunha tenda de confección un home que viña de traballar nas minas de Asturias. Tiña moitos cartos, e pidiu a millor gabardina. As gabardinas levábanse moito aló polos anos sesenta. De feito meu cuñado Chucho da Jauvea ainda gasta e presume dunha que herdou do seu pai.
O dependente ensinoulle unha:
-Esta costa 500 ptas.
-Non tes algo mais caro?
O dependente levou para adentro a gabardina e voltou coa mesma e dixo:
-Esta costa 1.500 ptas.
-Esta é a miña!!
Pois si, díronnos a probar o viño na casa de comidas que eleximos para dar fin a ruta do nacemento do Anllóns.
Saimos do mosteiro de Soandres e subimos e baixamos costas, montes, montañas e balados. Vimos tremendas paisaxes e mais o curso do Anllóns, que por alí é só un rego. Chegamos a un monte, que está ao carón do monte Xalo. Dende alí vimos toda a mariña coruñesa; as Rías Altas, o Cabo Prior, a planta de Reganosa, o aeroporto, o outlet de Culleredo... Subimos un pouco mais o monte e alí estaba a fonte do Anllóns. Hai quen di que non é ese o verdadeiro nacemento do Anllóns, que é outro que está mais arriba. Ese outro nacemento está no concello de Culleredo.
A ruta foi de uns catorce quilómetros. Chegamos ao restaurante a hora de xantar. E despois de probar o viño comemos callos, polo da casa e cordeiro asados, cunhas patacas asadas, desas pequeniñas. Estivemos de sobremesa. Eramos os seis da ruta e mais o meu cuñado o Ferrador, que sempre se apunta aos papares, ten medo de perder a liña, a liña curva da súa barriga.
Trouxo o reloxo que lle ragalamos a familia pola súa xubilación. Nunca o pon, sempre anda con aquel Casio negro. Dixo:
-Teño un funeral as catro, así que eu logo marcho! Eran as catro e díxenlle:
-Non tiñas o funeral?
-Si, pero ainda son as tres!
Tiña o reloxo coa hora vella!. Colliuno tal cal. Menos mal que tiña outro funeral as seis e non perdiu de ir a capilla.
E nos entrementras estivemos preparando unha das vindeiras rutas, que transcorrerá polas ribeiras do Río Calvelo e do Bardoso. O Calvelo e afluente do Bardoso, que se xuntan na Ponte das Táboas( en Artes) formando o Rosende, afluente do Anllóns. A ruta pasará polas parroquias de Sofán, Rus, Artes, Berdillo e de volta a Sofán.
No hay comentarios:
Publicar un comentario