Bombas silenciosas

Contoume o meu amigo Antón, o que el facía para aguantar o ruído das bombas, nás festas : "Eu tiña un exército de cen soldados e o inimigo imaxinario, outros cen. Cada bomba que soase de un estalo, mataba dez soldados do exército inimigo. Cada bomba de múltiples estalos, cada estalo mataba un soldado dos meus. Ao final do bombardeo sabía quen gañaba a guerra".

O meu amigo Gumersindo da Rachola, sempre lle tivo tirria as bombas-non coñecía iste truco-.Cando lle tocou de levar a súa filla, as festas de fin de curso, comíano os demos, que teñen que ver as bombas e un dúo musical coa diversión dos nenos! Iso era o que facía a antiga asociación de país. Por iso cando una nova asociación, decidiu eliminar as bombas e o dúo, e contratar inflables, toro mecánico, casa de bolas...Felicitou a nova asociación.

Fai uns días Gumersindo foi a Praia de Louro-en Muros-e era a festa do Carmen. E alí na praia, despois da procesión, fixéronlle unha homenaxe as víctimas do mar.Uns mariños, nunha lancha, levaron unha coroa de flores ao medio da ría e alí pousárona,  e varias lanchas, que alí había,diron voltas ao redor da coroa. Fai anos as lanchas, eran barcos, pero a crise...!!

Despois empezou o concertó bombeiro, Gumersindo escapou do ruído canto puído. Atopouse con unha coñecida e díxolle:"Odio o ruído das bombas, entendo os fogos artificiais, pois as luces e as cores medio- matan o ruído enxordecedor, pero isto é inaguantable" e ela díxolle:"E unha maneira de dicir que é festa! E senón que farían os fogueteiros?" "Pois, que fagan bombas silenciosas, aromosas, que desprendan olor agradable. Tipo Chanel Nº 5, auga de rosas, Mosquino, a flores, en definitiva. Ou senón ainda mellor ; a mar, a centolas, a percebes, a mexillóns...

Pola tarde, Gumersindo deitouse na área e non puído facer a menos de escoitar unha conversa telefónica de unha turista, que era española, pero non era galega, pero Gumersindo entendíuna, pois ten idiomas. A conversa era así:" Estoy en la gloria! Sabes que estoy al sol y no sudo. Si me meto debajo de la sombrilla tengo frío. De noche me pongo una chaqueta y en la cama me tapo con una manta. Y lo mejor de todo; como mar todos días, en forma de sardinas, de jurelos, nécoras, mejillones, berberchos, navajas, luras...las luras son los calamares. Está todo muy bueno" Teñen que ser os turistas a valorar o noso. E nos pensamos que o de fora é o mellor. Falando de turistas que quedan abraiados do noso, lémbrome dun conto. Un conto que atopei por casualidade nunha cinta de Farruco. Dicía así:" Estaban bailando un tango Xosé e Maruxa. E di Maruxa:" Aii Xosé!! parece que me están entrando gañas de facer o lamor" " Pois eu tamén as teño, vamos para a palleira" Estaban no mellor do conto, cando apareciu un prato voador, do que sairon unha parella de marcianos que estaba por Galicia, pois en Marte querían celebrar unha festa astrómica. As festas de Galicia a verdade e que son astrónomicas, pero mais ben son gastronómicas e os marcianos trabucáronse.Tamén collían información das costumbres e tradicións.Total que dixo Maruxa :"Deben ser toristas""Son muller son. Por que non facemos un intercambio cultural? Ti vas co marciano e eu vou coa marciana" "Pareceme moi bien ,moi bien, moi bien" E así fixeron. Ao cabo dun tempo mais ca prudencial, chegou Maruxa a donde o Xosé, toda despieitada, de xeonllos, toda contenta. Dicía:" Ai Xosé!! Ai Xosé!! Que ghosada!!" "Conta muller conta" "Ai Xosé que ghosada!! Baixou o pantalón e quitou un piranghallo pequeniño, pequeniño. Parecía un verme. Tirou dunha orella e aquel verme medrou, medrou... era ghrande coma un pino, pero delghado coma un fiuncho, pero tirou pola outra orella e enghordou, enghordou...Ai Xose que ghosada! Que ben o pasei" e o Xosé dixo :" Xa me parecía a min, pois a marciana non facía mais que tirarme polas orellas!!" E o marciano, todo derreado, extasiado, estenuado...,chegou ao prato voador; colliu unha bomba e lanzouna ao ceo de Marte onde estoupou e dela sairon unhas letras de fume OXLFKJ CACHLIN, que en idioma marciano queren dicir VIVA GALICIA. En resumen o das bombas debe ser cousa interplanetaria e Galicia é unha festa continua de verán con ou sin bombas silenciosas.