¡Y que! ¡Aaaah!

Nos anos sesenta mercábase en ultramarinos e tabernas, donde había case que de todo. E ademais había trato personal. Preocupábanse de ti, da tua familia...Coñeciante, coñecíalos...E verdade que tiñas que petar no mostrador e berrar :"A despachaaar". pero había humanidade.

Moito mais tarde escomenzaron a abrirse grandes centros comerciais Docampo, Contenido (agora chamánlle Carrecatro) Fenda Inglesa, Compramuller...pero non é o mesmo, ninguén te coñece e ti non coñeces a ninguén. Non hai humanidade.

Agora abríu un centro comercial preto da Coruña, que se os seus corredores (pasillos) estivesen en liña recta chegarían a Arteixo. Entras. Sigues a frecha. Y que cantidade de xente, parecemos ovellas detrás das frechas. Y que cantidade de cousas, que moitas delas teslle que escribir a referencia para despois collelas no gran almacén final. Y que cantidade de carteis, anunciando a tan ansiada saída... Y que,de que,para que ¿Por que? ¿Por que lle chaman IKEA? ¿Por que non lle chaman LABIRINTO? despois de hora e media buscando a saída chego a un almacén, que parece unha catedral e ten unha altura de millenta metros e digome:" Se teño que coller eu as cousas referenciadas naqueles andeis, case que non . Eu non vallo para alpinista" Sigo andando e vexo a SAIDA cando ía dicindo :"Y que, y que, y que... ¡Ah!.¡Aleluia! Nise instante comprendín o por que do nome deste ultramarinos.

Quero mais comodidades cómodas e sobre todo quero mais humanidades humanas.