Funme amoldando. Quitei todalas bombillas de alto consumo e teño a que me regalou o ministro no meu peto e, se vou a cociña enrroscoa na cociña e así a calquer lugar da casa que vaía. Se vai frío poño a estufa e se vai moito frío encéndoa.
Co dos cento dez costoume mais traballo. Alí ía eu co meu pé teso e ríxido e cos ollos, que si mira o velocímetro, que si a estrada, que si o velocímetro, que si...Total que collín unha tendinitis no pé dereito e outra tendinitis nos ollos.
Isto non podía ser e como a cabeza non para, decidín poñerlle un tope a agulla do velocímetro, para que non pasara de cento dez. E a agulla non pasaba de cento dez, pero o coche si. Díxomo a Guardia Civil de Tráfico cunha multa.
Pero como a cabeza non para , ocurríuseme comprar un Citroën Dous Cavalos de quinta man. Pinteino con pintura de aceiro inoxidable, para reforzar a carrocería e para reforzar a miña seguridade.
Se andando a cento vinte gastamos X, a sesenta, que é o que da o 2CV, gastarei V. Perdoade os números romanos, pero eu son de letras.
Así co que eu aforro e o que vai a aforrar o PP en campañas electorais, malo será que non saíamos da crise.¡Malo será! ¡Don´t worry!
No hay comentarios:
Publicar un comentario